-
141.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
142.《摸鱼子·高爱山隐居》 宋·张炎
爱吾庐、傍湖千顷,苍茫一片清润。
晴岚暖翠融融处,花影倒窥天镜。
沙浦迥。
看野水涵波,隔柳横孤艇。 -
143.《霜叶飞》 宋·沈唐
霜林凋晚,危楼迥,登临无限秋思。
望中闲想,洞庭波面,乱红初坠。
更萧索、风吹渭水。
长安飞舞千门里。 -
144.《满江红》 宋·葛郯
卷尽珠帘,楚天迥、阑干几曲。
最好是、瑶台归路,月翻银屋。
深院数枰风入座,高楼一喷云横玉。
看橘林、霜浅未全黄,犹悬绿。 -
145.《满江红》 宋·葛郯
卷尽珠帘,楚天迥、阑干几曲。
最好是、瑶台归路,月翻银屋。
深院数枰风入座,高楼一喷云横玉。
看橘林、霜浅未全黄,犹悬绿。 -
146.《满江红(周监务生日,妻善鼓琴)》 宋·李漳
雨歇前林,薰风度、琴声清淑。
绮窗迥、张眉初扫,弄弦鸣玉。
三叠瑶池仙侣宴,九江鹤唳清江曲。
政伯莺、此日梦维熊,祥烟馥。 -
147.《洞仙歌(姑苏旧台在三十里外,今台在胥门上,次潘紫岩韵)》 宋·黄载
吴宫故墅,是天开图画。
缥缈层云出飞榭。
隐隐楼空翠巘,水绕芜城,平畴迥,点染霜林凋谢。
越来溪上雁,声切阑干,似觅胥门怨吴霸。 -
148.《侧犯》 宋·杨泽民
九衢艳质,看来怎比他闲靓。
清韵。
似照水横斜暮临镜。
林间顿画阁,花底藏芳径。 -
149.《丑奴儿(梅花)》 宋·杨泽民
冰姿冠绝人间世,傲雪凌霜。
蕊点檀黄。
更看红唇间素妆。
清芬不是先桃李,桃李无香。
迥出林塘。
万木丛中独秉阳。 -
150.《应天长(平湖秋月)》 宋·张矩
候蛩探暝,书雁寄寒,西风暗剪绡纤。
报道凤城催钥,笙歌散无迹。
冰轮驾,天纬逼。
渐款引、素娥游历。 -
151.《应天长(平湖秋月)》 宋·张矩
候蛩探暝,书雁寄寒,西风暗剪绡纤。
报道凤城催钥,笙歌散无迹。
冰轮驾,天纬逼。
渐款引、素娥游历。 -
152.《念奴娇(梅花)》 宋·陈纪
断桥流水,见横斜清浅,一枝孤袅。
清气乾坤能有几,都被梅花占了。
玉质生香,冰肌不粟,韵在霜天晓。
林间姑射,高情迥出尘表。 -
153.《登永嘉绿嶂山》 南北朝·谢灵运
裹粮杖轻策,怀迟上幽室。
行源径转远,距陆情未毕。
澹潋结寒姿,团栾润霜质。
涧委水屡迷,林迥岩逾密。 -
154.《杂诗七首·其一》 魏晋·曹植
高台多悲风,朝日照北林。
之子在万里,江湖迥且深。
方舟安可极,离思故难任!
孤雁飞南游,过庭长哀吟。
翘思慕远人,愿欲托遗音。
形影忽不见,翩翩伤我心。 -
155.《指南录后序》 宋·文天祥
德祐二年二月十九日,予除右丞相兼枢密使,都督诸路军马。
时北兵已迫修门外,战、守、迁皆不及施。
缙绅、大夫、士萃于左丞相府,莫知计所出。
会使辙交驰,北邀当国者相见,众谓予一行为可以纾祸。 -
156.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
157.《早梅》 唐·张谓
一树寒梅白玉条,迥临林村傍溪桥。
不知近水花先发,疑是经春雪未销。 -
158.《梅花》 宋·刘子翚
玉骨绡裳韵太孤,天教飞雪伴清癯,林寒疏蕊半开落,野迥暗香疑有无。
庾岭风光仍似旧,汉宫铅粉莫相污。
惊心不必临空树,一白流空春便徂。 -
159.《谒仙翁祠书山荪亭》 宋·韩绛
玉井不可到,玉泉聊可寻。
马行穿乱石,人语入深林。
川迥沙明色,溪喧谷响音。
我来方六月,云榭一披襟。 -
160.《满江红·忆惜西来》 宋·吕胜己
忆惜西来,春已暮、馀寒犹力。
正迤逦、登山临水,未磋行役。
云笈偶寻高士传,桃川又访秦人迹。
向此时、游宦兴阑珊,归无策。