-
121.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
122.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
123.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。 -
124.《悲愤诗》 两汉·蔡琰
汉季失权柄,董卓乱天常。
志欲图篡弑,先害诸贤良。
逼迫迁旧邦,拥主以自疆。
海内兴义师,欲共讨不祥。 -
125.《宝鼎现》 宋·刘弇
浓阴堆积,迥野空旷,将回微煦。
还是觉、早梅依旧,清艳枝枝攒晓树。
弄霁影、尽脂凝香蒂,琼削纤葩竞吐。
对几处园林,芳菲消息,都因传去。 -
126.《木兰花慢》 宋·秦观
过秦淮旷望,迥萧洒、绝纤尘。
爱清景风蛩,吟鞭醉帽,时度疏林。
秋来政情味淡,更一重烟水一重云。
千古行人旧恨,尽应分付今人。 -
127.《风流子(大石秋怨·秋景)》 宋·周邦彦
枫林凋晚叶,关河迥,楚客惨将归。
望一川暝霭,雁声哀怨,半规凉月,人影参差。
酒醒后,泪花销凤蜡,风幕卷金泥。
砧杵韵高,唤回残梦,绮罗香减,牵起余悲。 -
128.《风流子(大石秋怨·秋景)》 宋·周邦彦
枫林凋晚叶,关河迥,楚客惨将归。
望一川暝霭,雁声哀怨,半规凉月,人影参差。
酒醒后,泪花销凤蜡,风幕卷金泥。
砧杵韵高,唤回残梦,绮罗香减,牵起余悲。 -
129.《怨王孙》 宋·张元干
如对营丘著色山。
坐客有歌怨王孙者,请予赋其情抱,叶子谦为作三弄,吹云裂石,旁若无人,永福前此所未见也。
老子于此,兴复不浅
霁雨天迥。 -
130.《满江红(再至丹阳每怀务观,有歌其所制者,因用其韵示王季夷、章冠之)》 宋·韩元吉
江绕层城,重楼迥、依然山色。
□□有、佳人犹记,旧家离别。
把酒只如当日醉,挥毫剩欠尊前客。
算平林、有恨寄伤心,烟如织。 -
131.《喜迁莺》 宋·王千秋
春前腊尾。
问谁会开解,幽人心里。
映竹精神,凌风标致,姑射昔闻今是。
试妆竞看吹面,寄驿胜传缄纸。 -
132.《念奴娇(癸已重九,同陈汉卿、张叔信、王任道登金石台作)》 宋·管鉴
登高作赋,叹老来笔力,都非年少。
古观重游秋色里,冷怯西风吹帽。
千里江山,一时人物,迥出尘埃表。
危阑同凭,皎然玉树相照。 -
133.《水调歌头(送刘恭父趋朝)》 宋·张孝祥
鳌禁辍颇牧,熊轼赖龚黄。
一时林莽千险,蜂午要驱攘。
金版六韬初试,烟敛山空野迥,低草见牛羊。
旒纩释南顾,戈甲濯银潢。 -
134.《满江红(中秋日)》 宋·吕胜己
屈指重阳,有半月、犹零九日。
且停待、今宵月上,宝轮飞出。
有客最谙闲况味,无人会得真消息。
算何须、抵死要荣华,劳心力。 -
135.《满江红(辛丑年假守沅州,蒙恩贬罢,归次长沙道中作)》 宋·吕胜己
忆昔西来,春已暮、余寒犹力。
正迤逦、登山临水,未嗟行役。
云笈偶寻高士传,桃川又访秦人迹。
向此时、游宦兴阑珊,归无策。 -
136.《谒金门(常山道中)》 宋·赵师侠
风策策。
山迥暮烟横白。
淅沥穿林翻败叶。
羁怀愁倦客。
问宿荒村山驿。
谁识离情脉脉。
雁足无昼孤夜色。
音尘千里隔。 -
137.《水龙吟(七月二十六日信守生朝王道夫)》 宋·韩淲
从来江左夷吾,大名迥诸出公右。
金堂玉室,瑶林琼树,龙麟蟠走。
志在神皋,气雄云梦,十吞八九。
问三槐盛事,当年初度,人应羡、青毡旧。 -
138.《瑞鹤仙(筇枝)》 宋·高观国
一枝苍玉冷。
爱露节霜根,从来孤劲。
提携远尘境。
自清癯骨力,岁寒心性。 -
139.《侧犯》 宋·方千里
四山翠合,一溪碧绕秋容靓。
波定。
见鹭立鱼跳动平镜。
修林散步_,古木通幽径。 -
140.《沁园春(自和)》 宋·李曾伯
一种孤_,四出清芬,半秋始花。
只些儿肌骨,才逾一芥,许多韵度,迥压群葩。
得雨相催,随风所到,较七里山樊尤远些湖南名桂九里香。
纷纷辈,笑渠侬桃李,徒竞春华。