-
61.《舞曲歌辞·章和二年中(鼙舞曲)》 唐·李贺
云萧索,风拂拂,麦芒如篲黍和粟。
关中父老百领襦,关东吏人乏诟租。
健犊春耕土膏黑,菖蒲丛丛沿水脉。 -
62.《杂曲歌辞·秋夜曲二首》 唐·王建
天清漏长霜泊泊,兰绿收荣桂膏涸。
高楼云鬟弄婵娟,古瑟暗断秋风弦。
玉关遥隔万里道,金刀不翦双泪泉。 -
63.《夏日游德州赠高四》 唐·骆宾王
日观邻全赵,星临俯旧吴。
鬲津开巨浸,稽阜镇名都。
紫云浮剑匣,青山孕宝符。
封疆恢霸道,问鼎竞雄图。 -
64.《帝京篇》 唐·骆宾王
山河千里国,城阙九重门。
不睹皇居壮,安知天子尊。
皇居帝里崤函谷,鹑野龙山侯甸服。
五纬连影集星躔,八水分流横地轴。 -
65.《从军行》 唐·骆宾王
平生一顾重,意气溢三军。
野日分戈影,天星合剑文。
弓弦抱汉月,马足践胡尘。
不求生入塞,唯当死报君。 -
66.《过怀王墓》 唐·张说
咿嚘不可信,以此败怀王。
客死峣关路,返葬岐江阳。
啼狖抱山月,饥狐猎野霜。
一闻怀沙事,千载尽悲凉。 -
67.《咏史十一首》 唐·李华
昂藏獬豸兽,出自太平年。
乱代乃潜伏,纵人为祸愆。
尝闻断马剑,每壮朱云贤。
身死名不灭,寒风吹墓田。 -
68.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
69.《战城南》 唐·李白
去年战,桑干源,今年战,葱河道。
洗兵条支海上波,放马天山雪中草。
万里长征战,三军尽衰老。
匈奴以杀戮为耕作,古来唯见白骨黄沙田。 -
70.《树中草》 唐·李白
鸟衔野田草,误入枯桑里。
客土植危根,逢春犹不死。
草木虽无情,因依尚可生。
如何同枝叶,各自有枯荣。 -
71.《豫章行》 唐·李白
胡风吹代马,北拥鲁阳关。
吴兵照海雪,西讨何时还。
半渡上辽津,黄云惨无颜。
老母与子别,呼天野草间。 -
72.《拟古十二首》 唐·李白
青天何历历,明星如白石。
黄姑与织女,相去不盈尺。
银河无鹊桥,非时将安适。
闺人理纨素,游子悲行役。 -
73.《句》 唐·李白
焰随红日去,烟逐暮云飞。
(令一日赋山火诗云:
“野火烧山后,人归火不归。
”思轧不属, -
74.《拟古诗十二首》 唐·韦应物
辞君远行迈,饮此长恨端。
已谓道里远,如何中险艰。
流水赴大壑,孤云还暮山。
无情尚有归,行子何独难。 -
75.《李云南征蛮诗》 唐·高适
天宝十一载,有诏伐西南夷,右相杨公兼节制之寄,乃奏前云南太守李宓涉海自交趾击之。
道路险艰,往复数万里,盖百王所未通也。
十二载四月,至于长安,君子是以知庙堂使能,李公效节。
适忝斯人之旧,因赋是诗。 -
76.《自淇涉黄河途中作十三首》 唐·高适
川上常极目,世情今已闲。
去帆带落日,征路随长山。
亲友若云霄,可望不可攀。
于兹任所惬,浩荡风波间。 -
77.《醉时歌》 唐·杜甫
诸公衮衮登台省,广文先生官独冷。
甲第纷纷厌梁肉,广文先生饭不足。
先生有道出羲皇,先生有才过屈宋。
德尊一代常坎坷,名垂万古知何用! -
78.《送孔巢父谢病归游江东兼呈李白》 唐·杜甫
巢父掉头不肯住,东将入海随烟雾。
诗卷长留天地间,钓竿欲拂珊瑚树。
深山大泽龙蛇远,春寒野阴风景暮。
蓬莱织女回云车,指点虚无是归路。 -
79.《悲陈陶》 唐·杜甫
孟冬十郡良家子,血作陈陶泽中水。
野旷天清无战声,四万义军同日死。
群胡归来血洗箭,仍唱胡歌饮都市。
都人回面向北啼,日夜更望官军至。 -
80.《哀王孙》 唐·杜甫
长安城头头白乌,夜飞延秋门上呼。
又向人家啄大屋,屋底达官走避胡。
金鞭断折九马死,骨肉不得同驰驱。
腰下宝玦青珊瑚,可怜王孙泣路隅。