-
341.《送谢景思从辟督府二首》 宋·曹勋
乘传逆知怀抱开,壁门春晚静尘埃。
萱明子舍虽云乐,檄愈头风得屡催。
横槊便知威黠虏,指踪端复赖长才。
维持江左风流在,富贵行看正鼎来。 -
342.《古今豪逸自放之士鲜不嗜酒》 宋·胡寅
美禄无过酒,星泉奠两仪。
端由皆作圣,意趣少人知。
肇命惟元祀,迎春祝寿祺。
功深资药石,力厚起疲赢。 -
343.《暮春杂咏八首》 宋·曾协
曲径穿深樾,支流旁小亭。
鸟将云共远,天与树俱青。
水色清堪掇,风声静可听。
壁间余地在,落笔记曾经。 -
344.《饮沈氏园得僻字》 宋·曾协
会心足胜侣,暇日访春色。
慵寻剡溪榜,厌曳永嘉屐。
名园可徘徊,胜概在咫尺。
峰峦起平地,村落堕城壁。 -
345.《同游公玉伯氏季氏游水陆院濯缨阁以清斯濯缨》 宋·李流谦
积雨泥断道,扶筇将何之。
愁蹲寡情味,窜壁如蝇痴。
朝暾惠新晴,仟风起衰萎。
振衣欲有诣,扣扉适相期。 -
346.《寄题阆风刘允叔月波》 宋·楼钥
浮海思乘桴,拾月或挂席。
何如阆风仙,渤澥坐中得。
隐几时观澜,黏天四无壁。
清夜水不摇,孤蟾静沈璧。 -
347.《偶书》 宋·赵蕃
阴云不肯放朝阳,雾雨真成作早霜。
窗静网丝萦棐几,壁疏虫语撼藜床。
故人秦越自肥瘠,世事鹤凫随短长。
病不衔觞惟觅句,不须吟咏转凄凉。 -
348.《赠祁门不老山高法师》 宋·汪莘
鳌山万仞峙璇霄,上有高真道寂寥。
拔足壮能轩物表,洗心清不浑尘嚣。
洞天别有风光异,人世那知宇宙遥。
云覆醮坛闲悄悄,烟凝仙室静萧萧。 -
349.《次韵虞永康谢余过沧江》 宋·魏了翁
雨余云簇数峰奇,公子江头客款扉。
白舫青帘乱平渺,黄鸡浊酒话清微。
稻畦千顷睟生色,竹日一川摇静晖。
坐久东山初月上,恍疑赤壁旧时矶。 -
350.《石假山》 宋·刘学箕
潭溪散人方是閒,真山不爱爱假山。
呼童积叠石磊碑,远近便拥峰与峦。
晴岚滴翠明窗前,清影挂壁方池边。
色侵书帙日华薄,丘壑坐上生云烟。 -
351.《过堂迂路登三学山李八百仙人道场》 宋·程公许
失脚尘土窄,谒归旬朔暂。
迂径款名山,攀险得幽习。
平川开霭杳,长江远疏散。
驱车松柏阴,关户见日淡。 -
352.《步虚蕊珠七言》 宋·程公许
玄盖之天高崒嵂,自满天眼支一脉。
嶙刚四面森翠壁,中有瑶柱倚天立。
窈窈郁郁仙者宅,涵云蓄雾九锁隔。
石扉谁遣玉{上竹下氐}擘,通行岂虞虎豹搤。 -
353.《九日以酒赠雪江胡贤良蒙惠诗和韵》 宋·程公许
荪壁辛楣芰荷屋,静揖秋风酣圣读。
占断湖天拓户封,不待诏书赐一曲。
红尘车马交衢术,渠肯冠霞立於独。
满城风雨又重阳,念子萧疏对寒菊。 -
354.《上曹宪使五十韵》 宋·程公许
骥不称其力,文当与德兼。
褊能多悻悻,小器成沾沾。
行世吾谁与,窥公意自厌,秉心漫以格,植操静而廉。 -
355.《书怀》 宋·苏泂
出门莽莽无所适,青草门前少行客。
读书妄意学周孔,行年三十头雪白。
朝廷伏闻治清静,贱子何忧官得失。
平生志气渺江海,前日诗名漫梁益。 -
356.《走马灯赓张枢副韵》 宋·吴潜
半勺兰膏暖焰生,恍疑赤壁夜鏖兵。
骑乘猛燎奔驰疾,人运长鎗转战轻。
旗影静移云母帐,剑铓微掣水晶营。
何人幻此圆机妙,独向元宵策美名。 -
357.《双林寺》 宋·周弼
杳杳双林路,林深不易登。
寺幽怜宿鸟,地僻喜闲僧。
静彻垂梁板,寒销背壁灯。
水边人忽笑,猿落过溪藤。 -
358.《礼湘山佛和别驾叔韵》 宋·李曾伯
自得湘南一派奇,禅舂元熟不须师。
几千亿化如来相,五百年将再出时。
翠壁云连秋树老,宝坊香静午斋迟。
我来欲和因缘事,众衲丛中有解知。 -
359.《冬留紫芝庵即事》 宋·卫宗武
玄冬适莽苍,霜宇更阒寂。
系舟山下路,窈窕松关入。
一榻寄僧居,幽云生卧室。
明朝过东山,寻更矹硉。 -
360.《正月二日游慈云为龄叟作》 宋·陈著
丹霞前,慈云顶,两壁相看苍铁冷。
春风秋月一逢迎,菜碗茶瓯拍香鼎。