-
361.《杖锡山别前人》 宋·陈著
结约登临百里深,流连风雨一窗阴。
新寒镫火照清梦,绝静山林生古音。
此日与君相别处,有天知我不言心。
归途步步须回首,苍壁擎云几万寻。 -
362.《梦黄吉甫》 宋·胡仲弓
梦传失之妄,昼冀见而想。
岂伊不可怀,而使我心往。
山林老颠眴,数日占黄壤。
舟舆来何迟,北望屡戃怳。
西城荠花时,落魄随两桨。
岁晚舟渚静,水消烟渺莽。
踌蹰壁上字,期我无乃廷。 -
363.《山窝适兴》 宋·何梦桂
剩得閒身镇自怜,更怜閒占此山泉。
满阶碧草客稀到,半榻白云人对眠。
窗影枝摇知雀踏,壁痕苔湿认蜗涎。
日长静看辛夷树,落尽閒花忘宿缘。 -
364.《甲午孟夏祝公辅道过山中遂偕如上饶赴孟史君》 宋·黎廷瑞
南山有田不归种,大瓠濩落无所用。
遂令沉沉走长江,万里艰危忆君共。
尝疑公佩延平剑,引得九渊龙子閧。
雁汊渡头鏖北风,真是脱身人鮓瓮。 -
365.《县斋东堂盆荷著花楼恪斋约客赏之时葛秋岩作》 宋·董嗣杲
酸辛莫甚此时心,忍过琴厅散客襟。
万竹静涵空翠杳,孤莲愁吐妒红深。
岫云有信投林晚,溪雾无根涨郭阴。
谁草数行鸦蚓墨,东堂古壁遇知音。 -
366.《夕憩西林寺诗》 宋·董嗣杲
忆发德化门,饱看屏风叠。
五峰自孱绝,两脚谁登蹑。
山高白日暗,溪断清泉接。
閒倚迸崖松,静踏粘露叶。 -
367.《重游能仁寺》 宋·董嗣杲
古寺踞城为甲刹,巍峨殿阁矗江云。
香烟昏壁沿廊黑,砖塔喧铃彻郡闻。
白日僧归春更静,清明鬼哭夜初分。
住持羞接闲人话,要访时官杜广文。 -
368.《题刘知宫愚圃三首》 宋·王炎
养性欲虚而一,摄生欲静而閒。
须这道如墙壁,绝嫌心有机关。 -
369.《东风第一枝 春来兼旬,寒气不减·旧腊正月》 元·邵亨贞
*南金偶道及前作,欠然命笔次韵,故又口占为谢乱雨敲窗,深镫晕壁,孤屏相对吟影。
醉余梦蝶难寻,起来睡鸳较冷。
东风急处,又卷得残云催暝。
柰暗愁、忽到梅边,夜半粉香熏醒。 -
370.《次韵宗武寓楼对雪》 近代·陈三立
冰淤久壅放溪舠,飞雪衔眉把屈骚。
聚想海鸥寒共没,窥余梁鼠眩仍逃。
天光破碎巢痕映,堞影凄迷角吹高。
煮茗围花静楼壁,上衣小火坐人豪。 -
371.《苔》 宋·释智圆
与僻偏饶分,苍苍称静吟。
闲阶经雨遍,峭壁度秋深。
色冷分禽迹,痕幽入树阴。
衡门终岁在,车马绝相侵。 -
372.《张黎州挽诗》 宋·项安世
万里沈黎徼,民夷杂戌屯。
金钱宽两税,水泽润千门。
肃肃猩鼯静,潭潭壁壘尊。
远猷嗟未究,萧瑟定安原。 -
373.《入峡》 宋·张嵲
天秋万象静,云横乱峰起。
已下微王山,入峡自兹始。
惊湍於此尽,安流澹如砥。
两山郁嵯峨,壁立相对峙。 -
374.《同张伯子威子季子雉闻子陆及之时子政家弟辅》 宋·章甫
南城有隐居,静退我所与。
两穷成邂逅,一笑同出处。
翛然五亩园,耕种了寒暑。
朱樱前日栽,茂密已如许。 -
375.《园步杂兴》 宋·张镃
豆篱黄叶被蔬田,静极情怀似黯然。
居舍又从东壁看,柳梢浓处起厨烟。 -
376.《永嘉张仲思相士过访坐间索诗》 宋·张镃
便静非形色,相逢子独知。
功名槐蚁话,文字壁鱼痴。
剩取朝贤誉,何须隐者诗。
南湖鸥正狎,休误凤凰池。 -
377.《五林方沈氏居》 宋·张镃
路转苍湾静者家,抱墙壁修竹舞檐斜。
佛灯镜照无尽像,书馆池栽成行花。
粗有田园真可乐,不维车服更何加,晚来清致因閒取,非故邀君一煮茶。 -
378.《入京道中风雨因赋此遂退休》 宋·裘万顷
新筑书堂壁未乾,马蹄催我上长安。
儿时只道为官好,老去方知行路难。
千里关山千里梦,一番风雨一番寒,何如静坐茅斋下,翠竹苍梧仔细看。 -
379.《次酬胡编校赋竹屋》 宋·刘黻
癖为看书借壁光,肯随鹏鷃论行藏。
听僧鱼鼓斋粮办,留客茶杯礼数常。
小屋槃姗贫巷静,矮檐伛偻笑身长。
黄花也识人寥落,不待重阳已吐香。 -
380.《兀兀栖精庐》 宋·刘黻
兀兀栖精庐,青山日相对。
静照年少非,动虞壮士悔。
耕锄计已晚,畚筑力犹耐。
夜卧司马衾,晨餐鲁直菜。