-
381.《雪屋为吴梦蟾赋》 宋·刘黻
一庐天地宽,玉雪照四壁。
天风吹不摇,夜半响铁笛。
彼美人无眠,梅花对岭寂。
访戴独回舟,破蔡谁草檄。
静坐敛逸气,中边透虚白。 -
382.《陶山十咏和邓牧心·石广》 宋·林景熙
一室元无斧凿痕,闲云四壁守孤猿。
空山静阅古今过,不老乾坤是此门。 -
383.《家居三首》 宋·孔武仲
邑居不见江山景,去马来车喧万井。
冷落重帘日影西,萧条四壁人初静。
轻飚卷空云幂幂,水影天光同一色。
满樽浊酒愁不醒,怅忆松江万里行。 -
384.《凝香堂》 宋·晁公溯
讼庭鞠茂草,圜扉生网虫。
政成胡不乐,酒肴可从容。
人云倡优拙,公在宴寝中。
翰墨以自娱,落纸惊游龙。 -
385.《涪川寄蒲舜美桐烟墨来试之良佳因成长句》 宋·晁公溯
西风吹林秋日白,修桐叶雕霣寒碧。
霜余结实凤不至,野人取之出膏液。
山中老翁颇喜事,买膏燃光归照室。
旋收轻煤下玉杵,阴房掩翳烟不出。 -
386.《雨晴》 宋·晁公溯
西风送残雨,吹尽檐际滴。
稍稍江流清,湛此千顷碧。
云收天倚盖,山静月衔壁。
秋容日夕佳,真欲慰北客。 -
387.《太极诗上范天碧侍郎》 宋·陈普
涵涵六合八肱裹,类聚化生何可纪。
固然两人阴与阳,大要一个不得已。
所从无声亦无臭,所出如彼复如此。
成象效法森目前,大自三才小一虮。 -
388.《俞光远父子归马嶴兼托问讯故旧》 宋·戴表元
君不风深山野马生龙驹,又不见荒林老鹰鸠作雏。
男儿似种世所少,俞郎三世成清儒。
祗今道路满尘土,大袖已觉妨奔趋。
提携逐食何足羡,羡子有策宁亲躯。 -
389.《晚坐散花之室》 宋·邓深
官居无处寄幽栖,洞户深沉坐最宜。
静拨炉薰挹香气,问论画壁数花枝。
虫鸣颇似雁来后,果熟还如莺老时。
吹彻角声巫峡晚,片云催雨更催诗。 -
390.《写心五首》 宋·方回
世人好图画,山水及动植。
墨煤与粉绘,轴而挂之壁。
画岂有天趣,识假真不识。
我有古盆瓶,清晨井自汲。 -
391.《灵隐寺行呈伏虎岩》 宋·方回
蓬莱水浅尘几扬,历劫不动此道场。
黄金何年佛氏土,白云自古仙人乡。
吾故不能知鸿荒,尝闻许由避陶唐。
南巡会稽忆夏后,西渡浙水传秦皇。 -
392.《忆我二首各三十韵》 宋·方回
忆我幼时事,南归自番禺。
三边已澒洞,内郡犹无虞。
故居山城间,四面阛闠区。
东西万货集,朝暮百贾趋。 -
393.《饮天庆观即席赋吴体》 宋·方回
寂静日月白云乡,漂摇湖海厖眉郎。
壁间犹见画龙在,柱表不闻归鹤翔。
杯酒新竹与风色,炉熏异花无此香。
索茗浇渴上马去,绿树含雨山苍凉。 -
394.《喜闻韩时斋捷书》 宋·葛绍体
焦桐有良材,函彼太古音。
良工巧斲之,可歌南风琴。
隐居挂空壁,不受埃尘侵。
虚中閟清响,静参万籁吟。 -
395.《早行界上迓何使者》 宋·郭印
天星半牢落,月窗光炯炯。
僮婢寐正酣,四邻鸡犬静。
而我独何之,倒衣不及整。
呵鞭驱蹇驴,霜风破裘领。 -
396.《戏酬杨次公》 宋·李复
法云说法元非法,六月洪炉舞飞雪。
宝香一瓣下天来,须弥座上金光发。
三界风雨动雷音,八部人天归象设。
昔年关西旧夫子,今日淮南大檀越。 -
397.《唐人洗马图》 宋·陆文圭
君不见雀鼠谷抵介休壁,马甲不解王不食。
又不见泰山马色别为群,东封望之如锦云。
英雄角力多相值,嬖倖承恩思自媚。
不辞汗血千里劳,驱死尘沙那得避。 -
398.《偈颂八十七首》 宋·释慧开
参禅莫滞静工夫,闹处相逢在半途。
静闹两关俱不涉,赵州东壁挂葫芦。 -
399.《閒居多暇追叙旧游成一百十韵》 宋·释文珦
予生驽且钝,良御谩加鞭。
蹇步常居后,长途靡克前。
於焉辞里塾,竟尔向林泉。
鲁诰方擩哜,真乘又赜研。 -
400.《题故人溪亭》 宋·释文珦
石泉清浸槛,终日远器纷。
境与禅心会,源从静处分。
乱峰寒蔽日,断壁昼生云。
向此长栖止,何人得似君。