-
101.《杂兴》 宋·李新
四除延月魄,空庭零露滋。
西风猎黄叶,萧萧辞故枝。
前日秀春阳,讵知彫落时。
反侧孤衾裯,早寒先自知,藁砧山上山,刀头杳无期。
无乃逐新欢,巧画双蛾眉。
妾心南山石,生死竟不移。 -
102.《偈一首》 宋·潘良贵
良木秀山泽,中林犹百年。
斲削应约绳,必资诸巧匠。
陶者输瓦甓,圬人施涂泥。
丝网及宝铃,丹漆墍塑绩。 -
103.《折杨柳》 宋·杨氏
昔去临过路,柔黄缀树生。
今来归故里,暗绿与楼平。
花起轻飘絮,条声巧啭莺。
因看攀折处,记取别时情。 -
104.《苏武慢·饭了从容》 元·冯尊师
饭了从容,消闲策杖,野望有何凭仗。
帆归远浦,鹭立汀洲,千树好花微放。
芳草池塘,锦江楼阁,隐隐云埋青嶂。
向东郊、极目天涯,不见故人惆怅。 -
105.《哀山民》 宋·赵师秀
忆君初病时,仓皇造君榻。
知为寒所中,胫痹连左胛。
蒋子丹有神,三日能屈伸。
五日扶杖立,十日行逡巡。 -
106.《感寓(三首)》 明·徐有贞
结装远行游,驱车北燕路。
九月气早寒,河冰已堪渡。
朝别黄金台,夕过望诸墓。
其人安在哉,风烟宛如故。 -
107.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
108.《楞严经偈》 宋·蔡卞
觉海性澄图,图澄觉元妙。
元明照生所,所立照性亡。
迷妄有虚空,依空立世界。
相想澄国土,知觉乃众生。 -
109.《徽宗花鸟图》 明·方孝孺
宣仁升遐司马死,宋祚当时已中否。
岂知祸乱犹未休,更立端王作天子。
简书四出捷星驰,重见熙丰旧设施。
太室既崇荆国祀,朝堂新刊党人碑。 -
110.《九侯山神诗》 宋·蔡如松
谁言少康真禹子,子孙九人流到此。
谁言鬼侯遭纣虐,冤魄至今灵故垒。
诞哉二说太荒唐,未识根原有初始。
我曾南自五羊回,杖屨空山问遗址。 -
111.《武夷山》 宋·黄遹
闲将绿绮弄清音,招得青山作故人。
烟霭谩呈千样巧,松篁长贡四时新。 -
112.《范资政移镇杭州一百韵》 宋·金君卿
圣门高弟游渊源,当时所得惟十贤。
科张言行政与学,兼此四者谁能然。
公含天资得具美,出文入武材谟全。
轩昂盛时进以道,行高德钜齐回骞。 -
113.《墨池发祥诗呈蒋教》 宋·刘名世
城头学宫高巍巍,中有方井号墨池。
穷冬不竭春不溢,往往石眼通江湄。
故老相传右军宅,涤砚濡毫向池侧。
兰亭绝笔迹成尘,此间池水犹能黑。 -
114.《蕃厘观感琼花》 宋·宋无
后土祠南裔,坤维婚室家。
国封严典礼,宫祀尚褒嘉。
不是神灵异,焉能眷迩遐。
应须有玉女,到此赏琼葩。 -
115.《赠建宁妓唐玉》 宋·徐清叟
上国新行巧样花,一枝聊插鬓云斜。
娇羞未肯从郎意,故把芳容半面遮。 -
116.《石堂歌》 宋·元在庵主
吾斲石堂无变怪,土缶瓦鼓闲游戏。
一钁相随万事空,十二时中空捉击。
牢捉击,不在三閒前后际。
拍将两手笑呵呵,这个消息不容易。 -
117.《题莲华西洞》 宋·张大直
岩洞嵌空路险巇,神仙窟宅故应奇。
涌云巧作莲幢仰,滴乳翻成石笋垂。
琼树千年生异果,玉田四季产灵芝。
真人隐壁君休问,驾鹤骖鸾自有时。 -
118.《寄题径山怀郎简侍郎》 宋·张环
天地一洲渚,北平南欹危。
幽并深又厚,江浙清且奇。
武林颇英秀,川汇仍山卑。
应接殚天巧,类非人力为。 -
119.《题巳上人墨梅》 宋·郑洪
故园梅树三年别,长忆看花溪雪晴。
巧出疏篱更萧散,近遭碧水更分明。
扬州何逊足诗兴,茅屋巳公无俗情。
画图忽见转愁绝,遥想月华枝上生。 -
120.《次宋编修显夫南陌诗四十韵》 未知·李裕
丽质过邯郸,春风直几钱?送情怜眼艳,凝伫觉身偏。
霞淡斜侵雁,云轻巧衬蝉。
芳金摇翠勒,暖玉藉绒鞯。
脸媚风初信,眉弯月未弦。