-
221.《和赵茂嘉郎中双头芍药二首》 宋·辛弃疾
昨日梅华同语笑,今朝芍药并芬芳。
弟兄殿住春风了,却遣花来送一觞。 -
222.《和赵茂嘉郎中双头芍药二首》 宋·辛弃疾
当年负鼎去干汤,至味须参芍药芳。
岂是调羹双妙手,故教初发劝持觞。 -
223.《秋怀十首以竹药闭深院琴樽开小轩为韵》 宋·陆游
我非王子猷,赋性亦爱竹。
舍外地十亩,不艺凡草木。
长吟杂清啸,触目皆此族。
更招竹林人,枕藉糟与曲。 -
224.《秋怀十首以竹药闭深院琴樽开小轩为韵》 宋·陆游
短裘入重云,长鑱求灵药。
人葠四体具,狗杞群吠恶。
采实去条枚,摘花弃跗萼。
长啸忽蹑空,天台赴幽约。 -
225.《秋怀十首以竹药闭深院琴樽开小轩为韵》 宋·陆游
惟王居法宫,玉帛来四裔。
一朝启戎心,边城或昼闭。
养生能体此,皆可阅千岁。
利欲喜乘人,日夜劝自励。 -
226.《秋怀十首以竹药闭深院琴樽开小轩为韵》 宋·陆游
饮酒可不病,自酌随浅深;处世可无患,惟勿欺此心。
此心实通天,一念天所临。
子能守吾言,可度豺虎林。 -
227.《秋怀十首以竹药闭深院琴樽开小轩为韵》 宋·陆游
吾道久寂寞,不绝如一绵。
至人隐市麈,我辈何由见?安得世外士,与之共谈醼?僧话亦或佳,聊可过竹院。 -
228.《秋怀十首以竹药闭深院琴樽开小轩为韵》 宋·陆游
小人方盛时,瓦砾视黄金;及其大势去,或不遗一簪。
郿坞今尚存,遗戒岂不深。
所以栗里翁,惟蓄一素琴。 -
229.《秋怀十首以竹药闭深院琴樽开小轩为韵》 宋·陆游
世事本何常,贺吊更在门。
弃为沟中断,亦何羡牺樽?祸福要其终,愚智始可言。
君看骊山墓,何若杨王孙? -
230.《秋怀十首以竹药闭深院琴樽开小轩为韵》 宋·陆游
今日天微寒,处处菊花开。
永怀杜拾遗,抱病起登台。
古路逢僧过,湿云闻雁来。
我亦秋风客,诗成有余哀。 -
231.《秋怀十首以竹药闭深院琴樽开小轩为韵》 宋·陆游
天镜环千峰,苍翠立云表。
渔舟破浪来,泛泛一叶小。
云门若耶间,迨此素秋杪。
登览不可迟,去若孤鸿矫。 -
232.《秋怀十首以竹药闭深院琴樽开小轩为韵》 宋·陆游
丈夫素所学,致主齐羲轩。
恨无同志人,徒欲起九原。
痛哭惊世俗,著书成空言。
岁月去衮衮,吾其死空村! -
233.《采药》 宋·陆游
篢子编成细箬新,独穿空翠上嶙峋。
丹砂岩际朝暾日,狗杞云间夜吠人。
络石菖蒲蒙绿发,缠松薜荔长苍鳞。
金貂谒帝我未暇,且作人间千岁身。 -
234.《采药有感》 宋·陆游
蒹葭记霜露,蟋蟀谨岁月,古人于物理,琐细不敢忽。
我少读苍雅,衰眊今白发。
中间婴疢疾,过日常卒卒。
涧毛春可求,山药秋可掘,虽云力探讨,疑义未免阙。
屏居朋友散,奥妙谁敢发?穷理已矣夫,置?当自罚。 -
235.《山村经行因施药》 宋·陆游
闲行偶复到山村,父老遮留共一尊。
曩日见公孙未晬,如今已解牧鸡豚。 -
236.《山村经行因施药》 宋·陆游
耕佣蚕妇共欣然,得见先生定有年;扫洒门庭拂床几,瓦盆盛酒荐豚肩。
-
237.《山村经行因施药》 宋·陆游
儿扶一老侯溪边,来告头风久未痊。
不用更求芎芷辈,吾诗读罢自醒然。 -
238.《山村经行因施药》 宋·陆游
驴肩每带药囊行,村巷欢欣夹道迎。
共说向来曾活我,生儿多以陆为名。 -
239.《山村经行因施药》 宋·陆游
逆旅人家近野桥,偶因秣蹇暂消摇。
村翁不解读本草,争就先生辨药苗。 -
240.《小疾治药偶书》 宋·陆游
御戎虚上策,治疾阙全功。
安得如神禹,常行无事中?