-
261.《芍药宅》 宋·杨万里
何以筑花宅,笔直松树子。
何以盖花宅,雪白清江纸。
纸将碧油透,松作画栋峙。
铺纸便成瓦,瓦色水精似。 -
262.《送药者陈国器》 宋·杨万里
窦宪一举空朔野,曹霸一笔空凡马。
吾乡药者有陈生,一丸洗空万药者。
庸医皆笑道旁莎,陈生拈出便是玉山禾。
庸医皆笑涧下水,陈生酌来便是上池底。 -
263.《谢岳大用提举郎中寄茶果药物三首日铸茶》 宋·杨万里
瓷瓶蜡纸印丹砂,日铸春风出使家。
白锦秋鹰微露爪,青瑶晓树未成芽。
松梢鼓吹汤翻鼎,瓯面云烟乳作花。
唤醒老夫江海梦,呼儿索镜整乌纱。 -
264.《芗林五十咏·药栏》 宋·杨万里
日出花药丽,风生芝木香。
枕中兼肘後,别有不傅方。 -
265.《丙寅人日送药者周叔亮归吉水县》 宋·杨万里
拔草不拔根,塞水不塞源。
忽然草生更水长,败却禾稼仍滔天。
老夫昔岁得淋疾,初谓一日今两年。
服药六千六百琖,望舒二十二回圆。 -
266.《芍药初生》 宋·杨万里
芍药新移种,红拳餐万雏。
看来已可爱,未问有花无。 -
267.《行药》 宋·宋祁
行药来溪上,园秋损物华。
漫丛繁野菊,荒蔓击寒瓜。
野旷难藏树,山时即变霞。
病身慵事事,楼鼓谩催衙。 -
268.《行药》 宋·宋祁
日烘霞底未成昏,拊物惊年并惨魂。
李树已僵生意苦,秋虫何忍食桃根。 -
269.《行药》 宋·宋祁
行药遍城闉,仍逢摇落辰。
坞风焦粟罅,园露饱梨津。
远水多成浦,高云自作鳞。
匕丹无复得,魂断小山人。 -
270.《步药北园》 宋·宋祁
倦持尘簿著纶巾,清眺城隅夏物新。
幽鹭仪容高似客,晚莺言语巧于人。
雨边斜照犹衔岭,风后馀凉自舞蘋。
天借使君仁智地,此来山水更相亲。 -
271.《寄药山长老省贤》 宋·宋祁
南方有尊者,卓锡恋林丘。
演法三千界,多闻第一流。
炉烟熏定几,笋脯供斋瓯。
社约惭成负,霜莲落几秋。 -
272.《观相国长城公留题药师院壁》 宋·宋祁
拥节趋瑶县,回舆礼梵仙。
望云催觐日,零雨记归年。
蕙露霏毫润,尼珠入局圆。
斯人具瞻地,二绝贲金田。 -
273.《寄题药山牛栏庵壁》 宋·宋祁
昔人牛口下,胥宇化南州。
祖地千灯续,荒垣八字留。
漏长莲叶晦,园胜柰阴稠。
后嗣推崇意,同风古佛流。 -
274.《九日药市作》 宋·宋祁
阳九协嘉辰,斯人始多暇。
五药会广廛,游肩闹相驾。
灵品罗贾区,仙芬冒闉舍。
撷露来山阿,斸烟去岩罅。 -
275.《喜药山贤师见过》 宋·宋祁
风林曾语别,王舍此相逢。
净月常涵水,孤云易去峰。
供缘宾阁饮,耳界帝城钟,却举当年话,无言促麈松。 -
276.《秋日喜杨介吉老寄药》 宋·张耒
闲坊远市声,终日掩衡门。
惟有风中叶,萧骚终日闻。
午枕不成寐,起坐无与言。
喜开故人书,珍药幸见存。 -
277.《捣药》 宋·张耒
指可握而足,臂可攘无他。
何为勤药物,杵臼日諠哗。
指臂何与人,正欲使其佳。
念此惭吝生,达人其我嗟。 -
278.《三月小园花已谢独芍药盛开》 宋·张耒
霭霭春日晚,寂寂新阴繁。
千红与万紫,盛极一时阑。
西堂晚芍药,百萼乘露鲜。
红妆诸美人,锦绣富春妍。
东风时过之,舞态低昂翻。
折赠怀溱洧,感之为三叹。 -
279.《荆州即事药名诗八首》 宋·黄庭坚
四海无远志,一溪甘遂心。
牵牛避洗耳,卧著桂枝阴。 -
280.《荆州即事药名诗八首》 宋·黄庭坚
前湖後湖水,初夏半夏凉。
夜阑乡梦破,一雁度衡阳。