-
241.《小疾治药偶书》 宋·陆游
揠苗农害稼,过剂药伤人。
此理君能造,无为万物春。 -
242.《药圃》 宋·陆游
少年读尔雅,亦喜骚人语。
幸兹身少闲,治地开药圃。
破荒斸瓦砾,引水灌膏乳。
玉芝移石帆,金星取天姥。 -
243.《酒药》 宋·陆游
愁凭酒破除,病藉药枝梧。
焦革死已久,宋清今亦无。
幽情寄鱼鸟,小艇杂菰蒲。
海上秋风早,悬知肺渴苏。 -
244.《家有两瓢分贮酒药出则使一童负之戏赋五字句》 宋·陆游
长物消磨尽,犹存两大瓢。
药能扶囷惫,酒可沃枯焦。
童负来山店,人看度野桥。
画工殊好事,传写入生绡。 -
245.《卖药翁》 宋·陆游
老翁如我老,卖药以代耕。
得钱付酒家,一毫不自营。
浩歌和邻叟,苦语诲後生。
我欲为作传,无人知姓名。 -
246.《甜羹之法以菘菜山药芋莱菔杂为之不施醯酱山》 宋·陆游
老住湖边一把茆,时沽村酒具山殽。
年来传得甜羹法,更为吴酸作解嘲。 -
247.《偶读陈无己芍药诗云一枝剩欲簪双髻未有人间》 宋·陆游
少年妄想已痴绝,镜里何堪白发生!纵有倾城何预汝,可怜元未解人情。
-
248.《寒夜思饮酒不果与律同噉药渣鱼戏作》 宋·陆游
我老畏作病,杯酒久不持;读书寒雨中,比夕颇思之。
呼童欲洗酌,顾以病自疑。
清坐叹寂寞,痛饮愁淋漓。
三爵醒醉间,此理当徐思。
一掬琴高鱼,且复伴吾儿。 -
249.《捣药鸟》 宋·陆游
白发无情日日生,散愁聊复作山行。
幽禽似欲嘲衰病,故学襌房杵药声。 -
250.《题药囊》 宋·陆游
残暑才属尔,新春还及兹。
真当名百药,何止谒三医?半夜暾朝日,晨兴饮上池。
金丹有门户,草木尔何知! -
251.《雨中锄药》 宋·陆游
庭中正苦日卓午,水面忽看云过西。
老子不辞冲急雨,小锄香带药畦泥。 -
252.《谢岳大用提举郎中寄茶果药物三首新松实》 宋·杨万里
三韩万里半天松,方丈蓬莱东复东。
珠玉链成千岁实,冰霜吹落九秋风。
酒边腷膞牙车响,座上须臾漆櫑空。
新果新尝正新暑,绣衣使者念山翁。 -
253.《寄谢蜀帅表起岩尚书阁学寄赠药物二首》 宋·杨万里
卧雪先生冰雪胸,小迂星履领元戎。
草堂衣钵风骚将,花屋笙箫造化工。
杜宇催归波正绿,海棠不睡烛斜红。
遨头未了词头下,四世重新六五公。 -
254.《寄谢蜀帅表起岩尚书阁学寄赠药物二首》 宋·杨万里
抛官归隐七经年,睡杀山云笑杀天。
剩雨残风黄帽底,颠诗中酒白鸥前。
少年行路今已矣,厚禄故人书寂然。
只有锦城表阁学,寄诗赠药意悁悁。 -
255.《送戴良辅药者归城郛》 宋·杨万里
君欲问淋疾,便是法外刑。
刲剔备百毒,更以焰烹。
王皇夜半敕六丁,押差戴君为药丞。
倒囊剌手探玉札,一洗愁肺永雪清。
一生百病都好去,不但膏肓驱二竖。
寄言仲景与安常,古今何代无医王。 -
256.《谢岳大用提举郎中寄茶果药物三首紫团参》 宋·杨万里
新罗上党各宗枝,有两曾参果是非。
入手截来花晕紫,闻香已觉玉池肥。
旧傅饮子安心妙,新捣珠尘看云飞。
珍重故人相问意,为言老矣只思归。 -
257.《多稼亭前两槛芍药,红白对开二百朵》 宋·杨万里
红红白白定谁先,嫋嫋娉娉各自妍。
最是倚栏娇分外,却缘经雨意醒然。
晚春早夏浑无伴,暖艳暗香政可怜。
好为花王作花相,不应只遣侍甘泉。 -
258.《芙蓉渡酒店前金沙芍药盛开》 宋·杨万里
山店春光也自妍,芙蓉渡口数家村。
笋舆低过金沙架,篱落疏围芍药轩。
孤客倦游殊寂寞,两花作意与温存。
可怜经眼匆匆去,不拆红香倒绿尊。 -
259.《和益公见谢红都胜芍药之句》 宋·杨万里
江西春好不閞渠,只说平园绝世无。
牡丹百种移洛苑,海棠千树赛成都。
坐令浮花并浪蕊,谁敢涂鈆更抹朱。
不应一朵翻阶艳,慱得龙宫八十珠。 -
260.《寄题喻叔奇国傅郎中园亭二十六咏药畦》 宋·杨万里
雨余想见药苗肥,薯蓣堪羹杞可齑。
老贼何须投益智,先生只要买当归。