-
301.《江城子 赋芍药杨州红》 元·元好问
司花著意压春魁。
绿云堆。
拥香来。
冉冉红鸾,十步一徘徊。 -
302.《杨乐道留饮席上客置黄红丝头芍药》 宋·梅尧臣
洛阳贾牡丹,江都买芍药。
卖与富人欢,买为游人乐。
万丝必同心,千叶必同萼。
五色相浅深,百金相厚薄。 -
303.《题腊药》 宋·梅尧臣
颓颜早觉衰,乃藉药扶持。
及此季冬日,预修来岁宜。
鼎成无犬见,蜜炼有蜂知。
借问月中兔,长年何所为。 -
304.《种药》 宋·梅尧臣
云外阳翟山,实与嵩少接。
山中采药人,能自辨苗叶。
当须斸其根,以遂素所惬。
野箨包旧土,远置风雨捷。 -
305.《和韩五持国乞分道损山药之什》 宋·梅尧臣
不种东陵瓜,不利千畦韭。
山药数十本,带土移野叟。
故叶萎未醒,伤根亦何咎。
既为君子好,岂与骚人负。 -
306.《次韵永叔乞药有感》 宋·梅尧臣
子厚论锺乳,要若鹅翎筒。
安取啖枣栗,谓相出山东。
所产有所美,慎勿凭村僮。
公问我饵药,石臼将使砻。 -
307.《七里湾得朱表臣寄千叶楼子髻子芍药》 宋·梅尧臣
谁称为近侍,宜与牡丹尊。
霞綷千千叶,香撩黯黯魂。
红楼思侠少,宝髻奉王孙。
剩插不堪照,颜衰汴水浑。 -
308.《煮药》 明·高启
叶燥井泉清,山窗药在铛。
灯前看火候,枕上听潮声。
月上吟方就,香来病已轻。
何时采芝术,养得羽翰成。 -
309.《废宅芍药》 明·高启
昔年花发要人催,今日无人花自开。
犹有园丁怜国色,时容闲客借看来。 -
310.《然公发人自天台来不以乌药见寄》 宋·晁说之
石桥不得往,乌药不寄来。
空令图画里,指点说天台。 -
311.《谢魏宰惠芍药》 宋·晁说之
敢期芍药边城见,本是人间第一流。
我有无穷羇旅恨,为君今日到扬州。 -
312.《药裹》 宋·晁说之
药裹白头翁,孜孜离乱中。
道从前日证,愁与昔年空。
食足思同饱,时危耻自容。
愿将经济策,上疏大明宫。 -
313.《谢圆机灵山芍药》 宋·晁说之
灵山芍药谁销得,我是灵山授记人。
贪蝶惏蜂莫来到,更须作供老夫身。 -
314.《芍药诗》 宋·王禹偁
牡丹落尽正凄凉,红药开时醉一场。
羽客暗传尸解术,仙家重爇返魂香。
蜂寻檀口论前事,露湿红英试晓妆。
曾忝掖垣真旧物,多情应认紫微郎。 -
315.《芍药诗》 宋·王禹偁
东君着意占残春,得得迟开亦有因。
曾与掖垣留故事,又来淮海伴词臣。
日烧红艳排千朵,风递清香满四邻。
更爱枝头弄金缕,异时相对掌丝纶。 -
316.《芍药诗》 宋·王禹偁
满院匀开似赤城,帝乡齐点上元灯。
感伤纶阁多情客,珍重维扬好事僧。
酌处酒杯深蘸甲,折来花朵细含棱。
老郎为郡辜朝寄,除却吟诗百不能。 -
317.《饶州马殿院频寄黑髭药服数千丸斑白未减作诗》 宋·王禹偁
两州迢递隔长江,寄药知君念老郎。
妙术远惭周柱史,衰容争奈汉冯唐。
未除凡骨无仙分,欲断愁根有醉乡。
多羡绣衣须鬓黑,满身唯带柏台霜。 -
318.《翰林毕学士寄示医瘿药方因题四韵兼简两制诸》 宋·王禹偁
预忧囊瘿病龙锺,乞得仙方便有功。
纵免项如樗里子,也应头似夏黄公。
西晖亭下峰峦碧,南静川未木叶红。
尽是贰车堪醉处,春来唯恐酒罇空。 -
319.《芍药花开忆牡丹绝句》 宋·王禹偁
风雨无情落牡丹,翻阶红药满朱栏。
明皇幸蜀杨妃死,纵有嫔嫱不喜看。 -
320.《药洲四首》 宋·刘克庄
非有干时策,聊为避地图。
昔人补勾漏,老子管仙湖。